خداوند از راه فیضش آمرزید گناه ما
به عمقهای دریا انداخته او هر جرم و خطا
منبع محبت اوست بس رحیم با خصم و دوست
تبرئه کند خاطی را شود بجایش فدا
ستر قدرت کلیسا در دعاست و اتحاد
رحم و بخشش مسیحی میرساند این مراد
چون بسویش با دعاها رویم با حمد و ثنا
گوید او برگرد به آنجا که شکستی قلبی را
گر نبخشيم از ته دل خطایای مردمان
او نیامرزد گناه را در جهان بینیم زیان
شعر: هایک هوسپیان
