خیمه ملاقات

خیمه مقدس:

تمام سازه ۴۵ فوت (۱۳.۷ متر) طول، ۱۵ فوت (۴.۶ متر) عرض و ۱۵ فوت (۴.۶ متر) ارتفاع داشت. این سازه از چوبی با پوشش طلایی ساخته شده و با لایه‌هایی از پارچه و پوست پوشانده شده بود.

پرده ورودی مکان مقدس:

پرده ورودی مکان مقدس مشابه پرده جداکننده قدس‌الاقداس بود و روی پنج ستون طلایی آویخته بود.

محراب بخور:

محراب بخور در کنار پرده جداکننده مکان مقدس از قدس‌الاقداس قرار داشت.

مکان مقدس‌ترین (قدس‌الاقداس):

قدس‌الاقداس یک مکعب به ابعاد ۱۵ فوت (۴.۶ متر) بود که در آن تابوت عهد قرار داشت. تنها یک بار در سال، کاهن اعظم می‌توانست وارد این مکان شود تا در روز کفاره با خداوند ملاقات کند.

میز نان حضور:

میز نان حضور در مکان مقدس قرار داشت.

شمعدان طلایی:

شمعدان طلایی که به آن منورا می‌گویند، در مکان مقدس قرار گرفته و نماد نور الهی بود.

پرده جداکننده قدس‌الاقداس:

این پرده از پارچه‌های آبی، ارغوانی و قرمز ساخته شده و با کرُوبین (فرشتگان) تزئین شده بود و روی چهار ستون طلایی آویخته بود.

محراب برنزی:

این محراب که به عنوان محراب قربانی‌های سوختنی شناخته می‌شد، از چوب ساخته شده و با برنز پوشانده شده بود. این محراب ۷.۵ فوت (۲.۳ متر) طول، ۷.۵ فوت عرض و ۴.۵ فوت (۱.۴ متر) ارتفاع داشت. چهار شاخ در هر گوشه آن وجود داشت و برای جابجایی از طریق دو تیرک حمل می‌شد.

پایه برنزی (ظرف شستشو):

پایه برنزی برای شستشوهای تشریفاتی استفاده می‌شد.