دعای نجات و ایمان به مسیح

مسیحی شدن، انجام یک سری مراسم خاص مذهبی و یا پیوستن به یک دین جدید نمی‌باشد.
رفتـن به کلیسا و انجام یک سری مراسم و تشریفات خاص مذهبی، بخودی خود، باعث مسیحی شدن کسی نمی‌شود. مسیحی شدن، به معنای برقرار گشتن یک رابطه و مشارکت حقیقی و خالص و شخصی، با خدا می‌باشد که خالق کل کائنات و ما انسانها است.
برطبق کلام خدا درانجیل شریف، رساله به رومیان، فصل سوم، آیه ٢٣ “همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا محرومند،”. آدم و حوا، اجداد انسان، متأسفانه از خدا نافرمانی کرده و مرتکب گناه شدند و بهمین علت، گناه وارد نسل بشر شد وهمه را آلوده ساخت. این موضوع را می‌توانیم در همه انسان‌ها مشاهده کنیم چون ما ذات و طبیعتی گناه‌آلود داریم و در افکار و سخنان و اعمال خود گناه می‌کنیم. کلام خدا، در رساله به رومیان، فصل ششم، آیه ٢٣ می‌فرماید: “زیرا مزدی که گناه می‌دهد موت است، . . .” و موت یعنی جدایی از خدا. چون خدا قدوس و پاک است و نمی‌تواند گناه را تحمل کند، با وجود عشق و محبتی که او نسبت به انسان دارد، رابطه و مشارکت و دوستی با انسان را رد می‌کند. انسان گناهکار، با وجود گناهان خود، نمی‌تواند به حضور خدای قدوس و پاک راه یافته و با او رابطه و مشارکت داشته باشد. ضمناً، انسان گناهکار با اعمالش که از ذات و دل آلوده به گناه او بیرون می‌آید، نمی‌تواند خدا را خشنود بسازد مگر اینکه گناهانش آمرزیده شده و دل و وجودش از گناه پاک گردد.
خدا همچنین عادل است و گناه را بدون مجازات نمی‌گذارد. گناهکار به خاطر گناه، هرچه که باشد، خواه آنچه که اراده و خواست خدا بوده وانجام نداده و یا آنچه خواست خدا نبوده و انجام داده، در داوری به حق خدا محکوم و مجازات خواهد شد. بله، گناه، رابطه ما را با خدا از بین برده و مثل دره‌ای که در میان دو کوه قرار دارد، جدایی در بین خدا و انسان بوجود آورده است. انسان گناهکار و محکوم به هلاکت، برای برقرار شدن رابطه‌اش با خدا، احتیاج به نجات دهنده دارد یعنی شخصی که انسان را از گناه و نتایج شوم آن نجات داده و مثل پلی او را به خدا متصل کند.
در مورد نجات دهنده، خوب است بدانیم که اولاً، او بایستی کاملاً بی‌گناه و پاک باشد یعنی هم در ذات و هم در فکر و کلام و عمل، بدون گناه باشد. پس، نجات دهنده انسان، نمی‌تواند از نسل بشری باشد که آلوده به گناه است. باید توجه داشت که نطفه عیسی مسیح، نجات دهنده بشریت، از انسان گناهکار در رحم مریم باکره قرار نگرفت بلکه براساس کتابمقدس: “مریم، مادر عیسی، از روح القدس حامله شد” (متی ١: ١٨ و ٢٠). عیسی مسیح، نجات دهنده بشر، نه فقط ذات و طبیعتی مقدس و بدون گناه داشت، بلکه هیچگاه در زندگی خود مرتکب گناهی نشد. در انجیل عیسی مسیح، در باره این نجات دهنده بی‌همتا می‌خوانیم: “او هیچ گناه نکرد، و فریبی بر زبانش یافت نشد” (اول پطرس ٢: ٢٢). “ما به چنین کاهن اعظمی نیاز داشتیم، کاهنی قدوس، بی‌عیب، پاک، جدا از گناهکاران، و فراتر از آسمانها” (عبرانیان ٧: ٢۶). دوماً، نجات دهنده انسان، باید بتواند جریمه گناه ما را با خون و مرگ خود بپردازد، یعنی او بجای ما انسان‌ها مجازات گناهان ما را قبول کرده و بعوض ما بمیرد. براساس کتاب مقدس، ” زیرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما داده‌ام تا برای کفاره جانهای خود، آن را بر روی قربانگاه بپاشید. خون است که برای جان کفاره می‌کند” (لاویان ١٧: ١١). ” . . . خود مسیح یک بار برای همیشه به خاطر گناه بشر مرد، یعنی یک شخص بی‌گناه در راه گناهکاران مرد تا ما را به حضور خدا بیاورد . . .” (اول پطرس ٣: ١٨). ” خون مسیح چقدر بیشتر انسان را پاک می‌گرداند، او خود را به عنوان قربانی کامل و بدون نقص به وسیله روح جاودانی به خدا تقدیم کرد. خون او وجدان ما را از اعمال بیهوده پاک خواهد کرد تا ما بتوانیم خدای زنده را عبادت و خدمت کنیم” (عبرانیان ٩: ١۴).
خبر خوشی که برای شما داریم این است که، در حدود دو هزار سال پیش، خدا بخاطر عشق و محبت خود، قدم آشتی با انسان گناهکار را برداشت یعنی حاضر شد مظهر و یا از لحاظ روحانی، پسر خود عیسی مسیح را به جهان بفرستد تا مثل یک قربانی کامل و بی‌عیب، بخاطر ما و برای پرداخت جریمه گناهان ما، بر روی صلیب بمیرد. انجیل شریف، یوحنا، فصل سوم، آیه ١۶ می‌فرماید: “زیرا خدا جهانیان را آنقدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هرکه به او ایمان بیاورد هلاک نگردد بلکه صاحب حیات جاودان شود”. همچنین کلام خدا در رومیان، فصل سوم، آیات ٢۴ تا ٢۶ می‌فرماید: “اما با فیض خدا همه بوساطت عیسی مسیح که آنان را آزاد می‌سازد، بطور رایگان، نیک محسوب می‌شوند. زیرا خدا مسیح را بعنوان وسیله‌ای برای آمرزش گناهان که با ایمان بخون او بدست می‌آید در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار، خدا عدالت خود را ثابت نمود زیرا درگذشته بسبب بردباری خود گناهان آدمیان را نادیده گرفت تا در این زمان، عدالت خدا کاملاً بثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می‌آورد نیک می‌شمارد.”