می پرستمت ای منجی آسمانی
ای که در ذات و در معنا خدایی
ای تجسم آن هستی بی منتها
ای که خود ابتدا و انتهایی
می پرستم تو را ای راحت روح و جان
با تمام قلب و فکر و وجودم
می نهم در دستان پاک و قدوس تو
زندگانی و هم بود و نبودم
می ستایم تو را ای شاه مصلوب من
ای که بخشیدی از مرگم رهایی
سر نهم بر کران تخت پر فیض تو
ای که با خونت بر زخمم شفایی
می سرایم تو را ای شاه پیروز من
ای که در ذات و در معنا خدایی
سر نهم بر کران تخت پر فیض تو
ای که خود ابتدا و انتهایی
شعر و آهنگ : کاوه رفیعی
